რომ შევქმნათ რაიმე დიადი

სპექტაკლის სინოფსისი: 

ადამიანებს დედამიწაზე დაბადების წამიდან დაებედათ მუდმივი მცდელობა, ეძიონ აზრი, შექმნან რაიმეს მნიშვნელობა, ისწრაფონ რაიმესკენ, შექმნან, ისწავლონ, შეიმეცნონ და სხვა. მაგრამ როგორ შეიძლება ამის მიღწევა ისეთ მყიფე სამყაროში, სადაც მონოტონურობა და რუტინა მეფობს, სადაც საზოგადოება მუდმივად მოწადინებულია, დაჩაგროს განსხვავებული. ეს არის დისცრიმინაციისა და კლასიფიკაციის სამყარო, რომელშიც ადამიანი სუფთა ფურცლად იბადება და უძლურია, ის შეავსოს თავისი ნებისა და სურვილის მიხედვით. ეს არის სამყარო, სადაც დანებების ფუფუნებაც კი არ არის, სამყარო, რომელიც იმთავითვე წარუმატებელ მცდელობებს აიძულებთ მათ. მათ მიუთითებენ, იყვნენ ვინმესნაირები, დაემსგავსოს ვინმეს, ამ დროს კი ადამიანები კარგავენ სახეს. აქედან, ეს საწყალი არსება იძულებული და ვალდებულია, შექმნას რაიმე დიადი. 30 წუთი სცენაზე აბსოლუტურ უგონო მდგომარეობას ვხედავთ, რომელიც ერთდროულად გამოხატავს ყველაფერსაც და არარასაც. სპექტაკლის „რომ შევქმნათ რაიმე დიადი“ მწერალი და რეჟისორი ფადი გერგესი გახლავთ.

კომპანიის ისტორია: 

დამოუკიდებელმა ჯგუფმა, რომელიც სხვადასხვა ჯგუფისა და ეროვნების (ეგვიპტე, მოროკო, ქუვეითი, სუდანი, სირია) არაბ არტისტებს აერთიანებს (რეჟისორები, მწერლები, მსახიობები, სცენოგრაფები, ქორეოგრაფები და პროდუქციის არტისტები), ფუნქციონირება 2021 წელს არაბთა გაერთიანებულ საამიროებში დაიწყო.

ხედვა: 

დღევანდელ სოციალურ ვითარებაში გამოცდილი თანამედროვე ადამიანების მიერ, ირაციონალურობა, მნიშვნელობის არარსებობა და ინდივიდუალიზმის გავრცელება მეტი გაბატონდა კოლექტივიზმი ადამიანური თვისებები, უბიძგებს ინდივიდებს შემდგომი კომუნიკაციის გაფუჭება სხვებს და საკუთარ თავთანაც კი. ამრიგად, ხელოვნება ხდება "გადაუდებელი გასასვლელი" და არა გაიქეცი, მაგრამ ჩვენს ადამიანთან დასაბრუნებლად ბუნება, ხელახლა აღმოაჩინოს არსი ადამიანობა და არსებობის აზრი. 

მისია: 

ჩვენ ვქმნით უსაფრთხო სივრცეს კრეატივის, გამოხატვისა და კომუნიკაციისთვის ჩვენს სარეპეტიციო დარბაზში, ხოლო ჩვენი დადგმებით ვცდილობთ, ასეთივე გარემო უზრუნველვყოთ დამსწრე აუდიტორიისთვისაც. სივრცე, რომელიც დაცლილია უთანასწორობისგან, აღიარებს ადამიანის უფლებას - იყოს საკუთარი თავი, დისკრიმინაციის გარეშე. სივრცე, რომელშიც აუდიტორია არ არის მხოლოდ პასიური მიმღები, არამედ ხდება აქტიური მონაწილე საკუთარი იდეებითა და ემოციებით